Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Νεορομαντισμός: Όταν η διακόσμηση θέλει αισθησιασμό


Ο ρομαντισμός είναι κάτι περισσότερο από τρόπος ζωής - είναι η ανάγκη να φυλάξεις κομμάτια από το παρελθόν που είτε τα κληρονόμησες, είτε τα αγόρασες με αγάπη από μια αντικερί.

Είναι το στιλ που συνδέει εποχές, πρόσωπα και καταστάσεις, σε πιο σύγχρονη όμως εκδοχή. Άλλοτε το συναντάμε με ντιζαϊνάτη φόρμα, και κάποιες φορές με εξωτική. Ο ρομαντισμός έγινε σήμερα πιο επιλεκτικός, χωρίς όμως να χάσει την ουσία του. 

Και διατηρώντας την κλασική διαχρονικότητα και τη κομψότητα του, μεταμορφώθηκε σε νέο-ρομαντισμό, ώστε να δένει εύκολα με τη μοντέρνα καθημερινότητά μας. Φοριέται χειμώνα κοντά στο τζάκι και μπαίνει σε μεγάλες τσάντες έτοιμος για παραλία το καλοκαίρι, μυρίζει τριαντάφυλλα την άνοιξη και πάει σχολείο με τη γλυκιά κορούλα μας το φθινόπωρο. (κάντε κλικ στη φωτογραφία για να δείτε ολόκληρο το άλμπουμ) 

 Η διακόσμηση γεμίζει αισθησιασμό με τα κεριά που σιγοκαίνε και το διακριτικό φωτισμό να δημιουργεί μελό καταστάσεις όπως πέφτει πάνω σε επιφάνειες βαμμένες με παστέλ ροζ, φιστικί, γαλάζιο και λευκό. Με το ρομαντισμό γιορτάζουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις, την απλότητα, την αφθαρσία και γυρίζουμε την πλάτη στη σκληρότητα και τον εγωισμό. Λίγο κρασάκι στο κρυστάλλινο Kosta Boda, το φωτιστικό του Tord Boontje να δημιουργεί σκιές πάνω στη σκαλιστή κομότα της γιαγιάς και το χώρο να γεμίζει με τη μυρωδιά φρέσκων λουλουδιών και το σκηνικό για τη γιορτή είναι έτοιμο. 

Γιατί ο ρομαντισμός είναι κάτι περισσότερο από τρόπος ζωής - είναι η ανάγκη να φυλάξεις κομμάτια από το παρελθόν που είτε τα κληρονόμησες, είτε τα αγόρασες με αγάπη από μια αντικερί. Κι είναι τα ωραία παλιά με λίγη δόση κλασικού. Μοιάζουν με τους ανθρώπους που μεγαλώνουν και οι ρυτίδες τους προδίδουν εμπειρίες και ιστορία. Και από παλιά η μουσική, η τέχνη, ο κινηματογράφος και οι τάσεις τον υποστήριζαν και τον διατηρούσαν στην αγορά, γιατί χωρίς αυτόν η ζωή μας δεν θα έχει άρωμα ούτε αξία. 

 Ο ρομαντισμός του αιώνα αυτού βρίσκεται σε έναν καναπέ βελούδο, στα σιδερένια λευκά έπιπλα της βεράντας της γιαγιάς, στα Limoge, στις κουρτίνες Tricia Guild. Γίνεται προσωπική υπόθεση, κάποτε μοιραίος και αναπάντεχος, άλλοτε ονειρικός αλλά και glamour, είναι παλιός γνώριμος, αλλά κάθε φορά πρωτόγνωρος. Αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τη μόδα, αλλά υπάρχει πάντα, φτάνει να τον ανασύρουμε με καλή διάθεση.

πηγή

2 σχόλια:

  1. Λοιπόν είναι αυτό ακριβώς το στυλ που έχω στο μυαλό μου όταν διακοσμώ το σπίτι (χωρίς πάντα να το πετυχαίνω βέβαια) και δεν ήξερα πώς να το πω..
    ...ζήτω ο νεορομαντισμός λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εκτός απο ρομαντικό είναι για μενα και ένα απο τα πιο δροσερά και χαρούμενα στυλ διακόσμησης! viva νεορομαντισμός! Καλώς μας ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή